In februari 1989 werd ik zwanger en die eerste moederdag zat mijn kindje nog veilig in mijn buik maar van mijn moeder kreeg ik een heel klein wit truitje, afgezet met een geel randje. Er volgenden moederdagen met kleuterplakwerkjes, tekeningen en noem maar op. Toen mijn dochter ouder werd kwam ze met kado's waar ze altijd goed over had nagedacht (net zoals over alle andere kadootjes die ik tot nu toe van haar heb gekregen) Afgelopen zondag was het weer moederdag en daar voelde ik me de hele week al best een beetje verdrietig bij; mijn dochter zit immers nog steeds in Zuid-Afrika. Maar zaterdag lag dit op de mat.
I got pregnant in Februari 1989, that first mother's day my baby was still save inside me but my mother gave me a sweet little white shirt with yellow lining. Many mother's days followed with handmade presents and when she was older very thoughtful gifts.
Last Sunday it was mother's day again and I felt a bit sad for the entire week, after all, my daughter is still in South Africa. But on Saturday this arrived (it says: don't open 'til mother's day)
En braaf als ik ben, heb ik tot zondag gewacht en kreeg dit te zien
Being a good girl I patiently waited 'til Sunday to find this
Mijn dochter met 2 tijgerwelpjes en een hele lieve tekst aan de binnenkant, natuurlijk kwamen de tranen, van gemis, maar ook van geluk omdat ik zo'n fantastische dochter heb. Nog 2 maanden en ze komt weer thuis!!
My daughter with 2 tigercubs and some very sweet words on the inside of the card. Of course the tears came because I miss her terribly but also because I love her immensely. Only 2 more months and she'll be coming home.
Ik ben me er van bewust dat er vrouwen zijn die het gemis van een kind altijd zullen voelen en die elke moederdag als pijnlijk zullen ervaren en dat mijn gemis daarbij in het niet valt, maar afgelopen zondag was het gewoon even mijn gemis en mijn verdriet en ook mijn vreugde over mijn fantastische dochter.
Of course I'm aware of the fact that there are women who will always miss a child and experience mother's day as painful and my missing and pain may seem trivial, but last sunday it just happened to be my pain, my missing my child and also my happines of having such a wonderful daughter