Afgelopen zaterdag heb ik hem even behoorlijk geknepen maar uiteindelijk ben ik met de schrik vrijgekomen van wat mijn jongste broer een typische "Brigitta actie" noemt.
Op zaterdagochtend doe ik een klein rondje op de fiets door ons dorp, eerst naar de bakker voor het allerlekkerste brood en daarna haal ik bij de Luingahof verse eieren en wat fruit. Ik heb geen gewone fiets, maar een fiets met trapondersteuning en die is iets zwaarder dan een normale fiets. Op dit moment heb ik ook geen fietstassen of een mand aan het stuur, dus mijn tas met brood en eieren hangt dan gewoon aan het stuur.
De oprit van de Luingahof is geplaveid en je kunt in principe direct opstappen maar zoals ik al zei is mijn fiets iets zwaarder en bij het opstappen verloor ik op de een of andere manier m'n evenwicht en helde ik opeens gevaarlijk ver naar rechts waarbij ik de gracht steeds dichterbij zag komen. Gelukkig hebben ze ook een groot hek bij de ingang, dat openstaat als de winkel open is. Dat zou mijn redding zijn, ik greep met mijn rechterhand naar het hek maar toch mijn grote schrik, draaide het hek nog verder en kwam de gracht nog dichter bij en lukte het mij met geen mogelijkheid om mijn balans te hervinden, de fiets die tegen mij aanhangt werd zwaarder en zwaarder, de ene trapper drukte in m'n linkervoet, de andere trapper hing tegen mijn rechter kuit aan, er prikte iets enorm tegen m'n ribben en met mijn linkerhand probeerde ik krampachtig m'n fiets vast te houden.
Ik voelde een lichte paniek opkomen, er was geen mens in de buurt die me tot hulp kon schieten en ik zag me al met fiets en boodschappen in de gracht eindigen. Op de een of andere manier hervond ik dan toch mijn balans en lukte het mij de fiets weer overeind te duwen. Het hart klopte me in de keel, maar ik had het overleefd, ik liep trillend naar de weg en stapte op.
Thuis heb ik eerst maar een kop koffie gezet en de schade opgenomen. Gelukkig is die beperkt gebleven tot een paar flinke blauwe plekken en hele zere spieren in schouders, nek en armen.
Ik denk dat ik deze week toch maar even fietstassen ga regelen.....
9 opmerkingen:
Haha jeetje dat lijkt echt op mijn acties. Toen ik mijn vriend net kende en hij me 's avonds naar huis ging brengen pakte ik mijn fiets uit de tuin. Ik deed de tuindeur open en deed een stapje achteruit. Toen struikelde ik over de parasol standaard en viel ik achterover op de grond met mijn fiets bovenop me. En dan zeg ik altijd het gaat wel, maar moet ik toch echt wel even slikken van de pijn.. Maar gelukkig dat je nog kon blijven staan!
Ga ff als de wiedeweerga die fietstassen kopen...en snel!! HIHI maar het doet me wel denken aan wat mij zo vaak overkomt met de loodzware posttassen achterop en vaak voorop met de huis aan huis. Hoe vaak ik niet met mn fiets (bijna) onderuit ga!! De blauwe plekken en pijnlijke armen en benen spreken boekdelen helaas......
GELUKKIG dat je je nog kon redden!!En dan bijkomen met een bakki ...ppfffff dat was schrikken.
Liefs van mij♥
Het lijkt wel een hele nare droom, gelukkig ben je niet in die gracht gevallen. Sterkte met de beurse pijnlijke plekken!
Lieve groetjes
Gelukkig is het met een sisser afgelopen. Dit is waar ik ook altijd bang voor ben. Hoe ouder ik word, hoe banger ik ben om met de fiets te vallen.
Ja meteen doen hoor.....
Zo gevaarlijk tassen aan het stuur.
Foei, dat wij dat nu moeten zeggen....
He bah wat naar om dit zo te lezen........gelukkig is het goed gegaam en ben je niet in de gracht gevallen....pfffff....liefs van mij...xxx..
Wat een verhaal zeg, dat was goed schrikken.
Een fiets met trapperonderssteuning is inderdaad een stuk zwaarder dus....fietstassen!!!!
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je behoorlijk geschrokken bent en dan..... een bakkie troost.
Ik hoop dat je spoedig weer hersteld.
Lieve groetjes, Elly
Gelukkig een verhaal met een redelijk goede afloop, ik had er niet aan moeten denken dat je in de gracht beland was!
Maar eh...heb je de fietstassen al in huis?
Lieve groet, Ingrid
Wat zijn we toch af en toe lekker eigen en wijs!
ik hoop dat je de fietstassen inmiddels hebt gekocht want zo te lezen was je een echte stuntvrouw.
Fijn dat het goed is afgelopen.
Liefs
Tanja
Een reactie posten