23

23 Jaar geleden om 12.50 uur werd ik de trotste moeder van een heel mooi meisje van 3330 gram en 50,5 cm lang. Inmiddels is ze iets langer en iets zwaarder, maar ik ben nog steeds heel erg trots op dit mooie meisje dat is uitgegroeid tot een mooie, lieve, intelligente en betrokken jonge vrouw.

Gefeliciteerd Lieverd!!

23 Years ago at 12.50 I became the proud mother of a beautiful little babygirl 50.5 cm long and weighing 3330 grams. These days she's a little bit taller and havier but I'm still very proud of this little girl who has grown into a beautiful, sweet, intelligent and caring young woman.

Happy Birthday Darling!!

De noodzaak van oordopjes / The necessity of earplugs

Toen vriendlief  zo'n 2 jaar geleden voor het eerst bij mij sliep was hij herstellende van een fikse keelontsteking en werd ik blootgesteld aan een gesnurk dat ik niet meer gehoord had sinds ik het ouderlijk huis had verlaten en niet langer met mijn broertje onder een dak sliep. In het begin kon ik er nog wel om lachen maar na een aantal slapeloze nachten begon ik toch een beetje wanhopig te worden. Regelmatig een flinke por geven, boos vragen of ie even op z'n zij wilde gaan liggen, hielpen maar heel kort en al gauw bleek positie geen enkel verschil op het snurken te maken. De oplossing was simpel, maar wel even wennen: oordopjes. Een wereld van verschil!!
Na verloop van tijd herstelde vriendlief voldoende van zijn keelontsteking dat het snurken een acceptable geluidsniveau bereikte en de oordopjes konden weer in de la. Tot een week of 2 geleden. Op een of andere onverklaarbare manier is het harde snurken weer begonnen, tot mijn grote wanhoop. Zou hij dan toch een milde vorm van hooikoorts hebben? (want ziek is ie niet) Hoe dan ook, 2 dagen geleden heb ik de oordopjes weer uit de la gevist en ik slaap weer in alle rust.

When my sweetheart stayed over for the first time about 2 years ago, he was recovering from a bad tonsilitis. I was confronted with a snoring so loud, I hadn't experienced this since I left home and wasn't living under the same roof as my youngest brother anymore. At first I thought it was kind of cute, but after a while I was getting desperate, pushing, probing, telling him off, nothing worked. The solution was small and simple: earplugs, the world became quiet again at night!
When my boyfriend recovered completely from his tonsilitis the snoring reached an acceptable level and the earplugs disappeared into a drawer.
Then suddenly, about 2 weeks ago, the loud snoring started again. He's got no cold, no tonsilitis, could this be hayfever? However, it's seriously disturbing my sleep and 2 nights ago I dug up the earplugs again and my nights are blissfully quiet again.

Twijfels / Doubts

Normaal gesproken zou ik hier nu het lijstje blessings neerzetten maar het afgelopen weekend ben ik gaan twijfelen of ik nog wel door moet gaan met mijn blog. Mijn volgers aantal stagneert al heel lang rond de 65 en er is maar een klein aantal volgers dat af een toe een berichtje achterlaat.
Is mijn blog nog wel interessant genoeg? Moet ik ander dingen zoeken om over te schrijven of kan ik maar beter de boel sluiten en voor mezelf gaan schrijven?
Ik weet het niet hoor. Het bloggen heeft mee een aantal bijzondere (virtuele)vriendschappen opgeleverd maar op dit moment vraag ik me af of ik wel een bijdrage lever waar mensen iets aan hebben.

Normally I would have posted the blessings here today. But ever since this weekend I'm having doubts about my blog. My followers statistic has been pretty stable around 65 and there are only very few people who leave a comment.
Is my blog still interesting? Should I change the subjects,  or should I just close shop and write solely for myself? I met some great people through blogging but at this moment I'm not sure at all if I'm acutally contributing something worthwhile.

Lijdens- Vastentijd / Lent

Gisteren is de 40-dagentijd begonnen, ook wel de lijdens of vastentijd, op deze site wordt een duidelijke uitleg gegeven. Eigenlijk heb ik hier nog nooit iets mee gedaan, maar in het kader van de veranderingen die in mijn leven zullen plaats vinden, grijp ik dit aan om een begin te maken met die veranderingen, gedurende deze tijd zal ik alle hartige tussendoortjes (proberen) te laten staan. Hartige tussendoortjes zijn mijn zwakte maar daarover zal ik later meer schrijven onder het kopje Addicted-2-Food. Ik hoop dat deze 40 dagen mij een kickstart geven en dat de trek in hartige tussendoortjes na 40 dagen aanzienlijk verminderd is.
En jullie, laten jullie iets staan in deze periode? Dat hoeft geen voedsel zijn maar kan ook je internetgebruik, je sigaretten of iets anders zijn. Ik ben benieuwd.

Yesterday was te start of Lent. I never paid much attention to it but this year I see it as a chance to make a headstart with the changes I want/need to make in my life. For the next 40 days I will try to forsake all savoury snacks (my big vice, but I'll write more on that in Addicted-2-Food one of these days) Hopefully by the end of this period my cravings will have dissappeared or at least become much less.
And how about you? Will you leave something out the next 40 days? Not necessarily food, but how about your cigarettes, or cut down on the amount of time behind your computer or whatever you think needs attention. Let me know, I´m curious.

Veranderingen / Changes

Kun je je nog herinneren dat het in Januari zo stormde? Nou, toen stormde het niet alleen buiten maar binnen in mij waarschijnlijk nog veel harder. Ik was helemaal klaar met mezelf, ik keek in de spiegel en werd diep ongelukkig van die vrouw met veel te veel kilo's en een lichaam dat niet langer van haarzelf leek te zijn.
Ik heb al heel veel diëten uitgeprobeerd zonder echt resultaat en plotseling realiseerde ik me dat mijn probleem dieper gaat. Ik was in november met mijn foodblog "Addicted-2-Food" begonnen en zag opeens in dat ik inderdaad een obsessie met eten heb, ik was er dag in dag uit op wat voor manier dan ook mee bezig. Ik realisseerde me dat ik hulp nodig heb, hulp om m'n eetbuien onder controle te krijgen, hulp om bepaalde dingen uit het verleden onder ogen te zien en een plaats te geven. Ik weet voor een groot deel wel waar het probleem ligt, ik weet alleen niet hoe ik dat kan/moet veranderen.
Ik begon te googlen en kwam zo op de site van PsyQ terecht. Ik deed een test voor eetstoornissen, berekende m'n BMI en zag zwart op wit wat ik eigenlijk al wel wist: mijn BMI is veel te hoog en ik heb een onderliggende eetstoornis. En opeens wist ik wat me te doen stond, ik meldde me aan voor een behandeling.
Afgelopen week heb ik mijn intake gesprek gehad met de diëtiste en de psychologe. Het waren nu al heftige gesprekken en ik had nu al de tissues nodig; dit zit heel hoog!
Volgende week dinsdag heb ik het adviesgesprek met de psychologe om te bespreken hoe het eea zal worden aangepakt en 's woensdags begin ik in de dieetmanagement groep, dit is een programma van 16 weken. Ik heb nog geen idee wat me allemaal te wachten staat, maar ik ben heel blij dat ik deze stap genomen heb. Of en hoe snel ik af zal vallen weet ik ook niet, ik weet alleen dat het zo niet langer kan en dat mijn manier van leven en omgaan met dingen anders moeten.
Ik hef mijn foodblog op en begin hier een kopje Addicted-2-Food, ik zal dit in het Engels doen zodat mijn buitenlandse volgsters ook mee kunnen lezen en om dat deel in 2 talen op te schrijven gaat me teveel energie kosten.
Vragen, tips, medeleven, steun het is allemaal welkom, ik ga een lange weg tegemoet, maar ik heb er alle vertrouwen in.

In January we had a bad storm over here, but not just outside, the storm inside of me was probably even worse. Everytime I looked in the miror I wanted to cry, I saw a women with way too many kilo's and a body that didn't seem to belong to her.
I've tried many diets but the results never lasted very long and I realized that this was not the answer. I started googling on eatingdisorders and found the site of PsyQ they have a wide range of help programms. I did an online test and found out what I already knew. I have an eating disorder and my BMI is way too high. I realized that the answer to my problem lies not in dieting but in a change of lifstyle and tackeling the underlying reasons of my binging.  I just don't know how to change a habit of over 20 years and acknowledge that I need help with this, so I've signed up for a programm.
I had the intake last week and next tuesday we'll discuss which will be the best way to help me. Also next wednesday I'll be having my first meeting with a group of other women on dietmanagement, this is a 16 week programm. I haven't got a clue as to what to expect, but I truely believe that this is a changingpoint for me.
Last November I started a foodblog, but I realized that I'm totally obsessed with anything foodrelated so I'm gonna cancel that blog. For those that are interested in my progress I will start a page on this blog on how things are going and yes I will call it Addicted-2-Food just like the blog.
Any words of advice, support, questions or whatever are more than welcome as I'm going on a long and difficult journey and will need all the support I can get.

Beetje geblesseerd / Slightly injured

Ik ben al een tijdje niet echt actief online, ik lees wel, maar schrijf niet. De reden? Een slijmbeursontsteking in mijn rechter schouder. Ik ben er natuurlijk te lang mee rondgelopen, dacht dat het wel over zou gaan als ik het wat rustiger aan deed. Afgelopen vrijdag toch maar even langs de huisarts. Tja, en dan kun je de gebruikelijke medicatie (ontstekingremmers) niet gebruiken omdat je al zoveel andere medicijnen slikt. Dus ik aan de paracetamol met codeïne, maar of dat nou echt helpt???? Ik ben bang dat ik binnenkort toch voor een spuit moet en daar heb ik zoooooo geen zin in!!
Dus ik geef mijn arm nu maar zoveel mogelijk rust en doe de dingen die ik normaalgesproken doe mondjesmaat. Niet langer dan een half uur handwerken/knutselen etc en ik mijd de computer ook enigszins want ik ben ervan overtuigd dat al dat muisklikken ook niet echt helpt. Maar ik blijf lezen hoor!

I've not been very active lately online, I do read your blogs but I don't write. Why? Because of a bursitis in my right shoulder. I've neglected it way too long, thought it would disappear by itself. Last friday I finally decided to go and see my GP. Unfortunately I can't use the usual meds for this (anti-inflammatory agents) because I'm on so many other tablets so I got paracetamol with codeine but that doesn't really do much (well nothing really) So I'm afraid that soon I'll be getting an injection and I'm sooooo not looking forward to that!!
Until then I'll give my arm as much rest as possible, do all the things I normally do (crafting etc) in small portions and try to avoid the pc a bit as I'm sure mouse-clicking doesn't help much either. But I will keep on reading!

Alpaca's & Feel-good movies

Twee weken geleden kreeg ik 's ochtends om 8 uur een sms van mijn dochter: "mam, ga je 11 december met me naar een Alpaca-show in Assen?" Ik schoot spontaan in  de lach; Alpaca's??? Ik wist van haar fascinatie met Peru en daar horen dus ook die wollige beestjes bij.
Wij gisteren dus naar Assen, wat een blij kind, stapelverliefd is ze op die dieren en ik moet zeggen, ze hebben een erg hoog knuffelgehalte en maken hele lieve mekkergeluidjes. De wol van deze beestjes is echt onvoorstelbaar zacht (maar niet goedkoop) Na een paar uurtjes rondgezworven te hebben, beestjes geaaid en bewonderd te hebben en leuke gesprekken gevoerd te hebben, zijn we weer richting Groningen gegaan.

Two weeks ago, my daughter asked me to visit an Alpaca show with her. She's fascinated by Peru and also by these sweet inhabitants of that country. So yesterday we spent a couple of hours admiring these very cuddly animals. You can't help but love them and I had a very happy daughter.

In Groningen hebben we gezellig iets gedronken en daarna de Italiaan bezocht en als afsluiter van deze fijne dag zijn we naar de film "New Years Eve" geweest. Een echte feelgood film in de stijl van "Love Actually", "Valentine's Day" en "Alles is Liefde" Het was een leuk onderhoudende december film, maar haalde het wat mij betreft niet bij de eerste in dit soort "Love Acutally"
Heerlijk zo'n dagje met mijn dochter en ik geniet er nu nog meer van omdat ik weet dat ze straks bijna 6 maand buiten bereik is voor dit soort dingetjes.

After the Alpaca show we went back to Groningen where we had a drink, a nice  meal at an Italian restaurant. We then finished the evening by watching New Year's Eve. A really nice feel-good movie but for me the best in this genre is still "Love Actually"
I loved this day out with me daughter, even more so as she'll be leaving for South Africa next month and day's like this will be impossible voor nearly 6 months.

Fantastic GiveAway

Scrapster Birgit Koopsen is binnenkort jarig en ze geeft echt een fantastische GiveAway weg en ik raad je aan om even te gaan kijken want hij is écht fantastisch.

Ik heb Birgit zo'n 5 jaar geleden leren kennen. Het begon met croppen en workshops aan de keukentafel maar toen ze ging verhuizen kreeg ze op zolder een kleine scrapstudio.  Die twee trappen opsjouwen met alle scrapspullen was ivm mijn gezondheid soms best moeilijk maar Birgit maakte daar nooit een probleem van en zeulde de spullen altijd voor mij naar boven. Inmiddels hebben ze een verbouwing achter de rug en heeft ze een supermooie scrapruimte voor crops en workshops waar ik met heel veel plezier naar toe ga.  Birgit is door de jaren heen altijd een enorme inspiratie voor mij geweest. Ik ben gek op haar werk en sta iedere keer weer versteld van haar creativiteit.

De laatste workshop die ik bij haar heb gevolgd, was een Glimmermist workshop op 5 november. Het resultaat is onderstaande Lay-Out, normaal gesproken werk ik veel met blauw en paarstinten maar nu had ik deze foto en moest daar mee uit de voeten. Elk bloemetje is bewerkt met Glimmermist en het was ontzettend leuk om eens met andere kleuren aan de slag te gaan.

Bedankt voor je inspiratie Birgit en ik zal de komende jaren zeker blijven komen!

If you're a scrapper you really have to check out Birgit Koopsen's website, she's having a fantastic GiveAway and I really mean FANTASTIC!

I met Birgit about 5 years ago. We had crops and workshops at her kitchentable, by now, she's got a lovely studio where it's really great scrapping. Throughout the years she's always been a great inspiration to me. I love here work and am always amazed at her creativity. The last workshop I joined was a Glimmermist workshop on 5 November. Don't you just love the colours on this LO (I hardly ever work with these colour I prefer working with purples and blues) We had to mist every single flower on this LO so it would match our photograph. I loved working outside my comfortzone.

Thanks for all the inspiration girl, I'll be coming over for many years to come!

Verwachtingen bijstellen/ Adjusting expectations

Zolang als ik mij kan herinneren vieren we kerst bij mijn moeder. Eén van beide dagen komen mijn broers en ik bij haar. Eerst kookte mij moeder het kerstdiner, later deden we allemaal iets. In mijn ogen was dit onze kersttraditie. Ik hecht waarde aan die traditie en mijn dochter ook. De laatste jaren kwam er wel eens wat gemorrel  van een van de broers en 2 weken geleden viel de bom, hij en z'n wederhelft stelden voor om met z'n allen naar de chinees te gaan. Met alle respect voor de chinees en voor alle gezinnen die daar met de kerst gaan eten, dat is niet mijn idee van het kerstdiner. We waren zo overdonderd dat we in eerste instantie ja zeiden, maar toen we er over nadachten kwamen we tot de conclusie dat dit toch echt niet is wat wij willen. Ook mijn dochter kan zich hier totaal niet in vinden (zij houdt nog meer van tradities dan ik) We hebben voorgesteld om het kerstdiner bij ons te houden waarbij wij het gehele menu voor onze rekening zouden nemen, maar men bleef bij de beslissing van de chinees. Dus we hebben toch maar aangekondigd dat we niet mee gaan. We vieren kerstavond met onze kinderen en de kerstdagen vullen we dan wel op onze eigen manier in. En volgend jaar zullen we onze eigen nieuwe kersttraditie ontwikkelen. Toch vind ik het heel erg jammer dat ons traditionele familiediner ter ziele is gegaan

 plaatje van internet

As long as I can remember we had Christmas Dinner at my mum's place. When we were younger, she used to do the cooking, later we all joined in and did our part. The last couple of times there was some grumbling from certain familymembers and this year they announced they'd rather go for a meal to a chinese restaurant with the family then have the stress of a family christmas dinner. We were so shocked that we agreed at first, but realized very soon that this is not how we want to celebrate our christmas diner. With all due respect to the Chinese and the people who love to go there for their Christmas dinner,  I love the bustling in the kitchen together and the stress that goes with it. My daughter also hates the idea as she is even more traditional about Christmas as I am. We suggested taking on the entire Christmas dinner over at our place and doing the cooking, but they wouldn't budge, they wanted to go the Chinese restaurant. So we called it off, we'll be spending time with our children on Christmas Eve and enjoy our Christmas together and next year we'll start our own new Christmas tradition. But I still think it's a shame this one has ended.



HAPPY BIRTHDAY JENNIFER!!!

22 Jaar geleden werd deze jonge vrouw geboren

En ze heeft die 22 jaar tot een feest gemaakt, ik ben ongelooflijk trots op haar, op hoe ze in het leven staat. Ze is lief, betrokken, intelligent, ambitieus en heel erg sterk. Lieverd, bedankt voor deze 22 jaar en ik verheug me op de jaren die nog komen gaan.

22 Years ago, I gave birth to this youn woman and she has made those 22 years very joyful. I'm incredibly proud of her. She's sweet, caring, intelligent, ambitious and very strong. Sweetheart, thank you so much for these past 22 years, I'm looking forward for all the years yet to come.

Symphonica in Rosso

Afgelopen zaterdag ben ik naar het Symphonica in Rosso concert met Nick en Simon geweest. Ik ben geen die-hard fan, ik geloof niet eens dat je mij een fan noemen kunt maar ik vind hun muziek wel leuk en ik vind dat ze goed kunnen zingen. Mijn schoonzusje is wel fan en zij had kaarten geregeld voor haar en mijn broertje, voor WJ en mij en voor haar zus en zwager. Het was een gezellige bedoening met z'n zevenen in de auto van Alwin. De heren hadden helemaal niets met Nick en Simon maar alledrie waren ze enorm onder de indruk van het concert. Er waren gastoptreden van  Acda & De Munnik, Pearl Josefszoon en de 3J's. De lichtshow was verpletterend en de muziek fantastisch. Ik, nee wij hebben een fantastische avond gehad.

Last saturday we went to Symphonica in Rosso 2011, this year it was hosted by Dutch duo Nick & Simon. In previous years it was hosted bij Marco Borsato (Dutch singer)2006, Paul de Leeuw (Dutch Singer/Entertainer) 2007, Lionel Richie 2008, Diana Ross 2009 and Sting in 2010.
I'm not really a fan of Nick & Simon althoug I like their music and recognize their talent but my SIL is and she'd organized tickets for her and my brother, WJ and me and her sister en BIL. The guys only came along to please us, but had to admit that it was a fantastisc evening and a very impressive show. All in all, we had a great night.

Irischeque / Giftvoucher

Hij brandde al sinds m'n verjaardag in augustus in m'n tas, de Irischeque die ik van m'n broer had gekregen. Helaas voor mij namen de winkeltjes waarin ik graag geen Irischeque aan en had ik al zo half besloten om of naar de V&D of naar Life & Garden te gaan en toen viel maandag het krantje van Blokker op de mat en daar heb ik gisteren dit dienblad met kaarsen gehaald, de andere spulletjes had ik nog liggen. (nou nog bedenken wat ik met m'n boekenbon ga doen)

For my birthday in August my brother gave me a gifttoken. Unfortunately I couldn't cash it in my favourite shops and I was really wonderen where to go and what to get when a brochure of one of the shops in town came with the mail. In it I saw this beautiful tray with candles. Luckily I have enough other items to go with them. All I have to do now, is figure out which book I'm gonna buy with my booktoken.

Agenda 2012 / Planner 2012

Elke jaar is het weer een speurtocht naar DE agenda. Eén voor in de tas en één voor op tafel. Vorig jaar had ik de gratis TNT agenda van PIP in de tas en de Flow op tafel. Vorige week ben ik eens gaan neuzen en deze zit nu in mijn tas. Ik ben gek op de spulletjes van PiP en deze kleuren spreken mij enorm aan. Ik vind hem echt schitterend en verheug me er nu al op om m'n afspraken erin op te schrijven. De eerste 2 (ziekenhuis en tandarts, bleh) staan al genoteerd.

I love to hunt for my new yearplanner, we're spoiled for choice but this time I choose the planner from PiP Studio I love the vibrant colours and the beautiful images in it and I can't wait to fill it with appointments, the first two entries are hospital and dentist, hurray (not)

Eerst Canada nu Zuid Afrika / First Canada now South Africa

Na Canada nu Zuid Afrika / After Canada it's South Africa

Een aantal van mijn lezers zal zich vast nog wel herinneren dat mijn dochter vorig jaar 4 maanden in Kingston, Canada gestudeerd heeft. Een paar weken geleden kwam ze met de mededeling dat de hoogleraar die ze had voor haar masterthese een plek voor 1 student had in Stellenbosch, Zuid Afrika en dat er naast haar nog 1 andere kandidaat was en dat ze dit toch wel wilde proberen. Maandagochtend had ze haar gesprek en in de loop van de middag kwam het sms-je. Ze had de plek!!
Ik vind het fantastisch, doodeng, maar fantastisch. In februari gaat ze heen om er 5 maanden te blijven, wat een kansen, wat een ervaringen en wat een voorpret. Ik ben zo ongelooflijk trots op die dame en kan me nu al verheugen op al haar verhalen.

Last year my daughter went to Kingston Canada for 4 months on a student exchange program. She's finished her Bachelor now and is getting on with her Master. The professor who is her mentor has a research place available in Stellenbosch South Africa and besides my daughter there was one other candidate for this place. My daughter decided she was going to give this a try and went for an interview on Mondaymorning. Later that afternoon she texted me: I've got it!!
I'm so proud and excited, scared too, but mainly proud and excited. What a fantastic opportunity, so much to learn, so much to discover, so much to look forward to!!! So in Februari we will be off to the airport again to say goodbye for 5 months. Fortunately we have email and S.kype.

Indian Summer

Hebben jullie vorige week ook zo genoten? Wie had dat verwacht? Na die lange natte zomer werden we zomaar verwend met een week heerlijk warm nazomer weer. Afgelopen weekend was mijn dochter even hier en zondagmiddag besloten we om even naar de dijk te fietsen (dat lukt nu weer sinds ik een fiets met trapondersteuning) Meestal neem ik de moeite niet om de dijk op te klauteren maar vandaag kwam ik er niet onderuit want dochterlief wou toch wel even zien wat er aan de andere kant lag. Eenmaal bovenop de dijk kwamen er allerlei herinneringen omhoog. Hier had ik zomers als kind gespeeld en gezommen, ik was totaal vergeten hoe het eruit zag. Na enig aandringen van m'n dochter zijn we zelfs het water ingelopen en dat bleek heerlijk warm. Volgend jaar bij mooi weer toch maar wat vaker die dijk over geloof ik.

After a summer of more rain than I care to remember, we suddenly had a glorious week last week with really, nice warm weather. My daughter stayed with us for the weekend and sundayafternoon we decided to take our bicycles and ride to the dyke. Now normally I don't bother with climbing the thing but my daughter really wanted to see what was behind it. And boy did it bring some memories back. I used to live here as a child and in the summer (those summers that were so long and warm) we used to go here to swim. After a bit of pushing of my daughter we even tested the water and it was lovely and warm. I know where I'll be spending my beautiful summerdays next year.

Zoveel te vertellen / So much to tell

Twee weken niet bloggen en dan heb je opeens heel veel te vertellen natuurlijk. Ik denk dat ik gewoon maar begin met wat foto's van Corfu waar W en ik van 19-26 september geweest zijn.

Toen we ´s maandags aankwamen begon het (na 4maanden droogte) te regenen en niet een klein beetje, nee, het kwam met bakken en hevig onweer naar beneden en dat duurde t/m dinsdagnacht. Vanaf woensdag was het stralend weer en vanaf vrijdag werd het eigenlijk weer zo warm dat je weinig of niets meer kon doen behalve bij het zwembad rondhangen. Maar genoten hebben we. Het was onze eerste vakantie samen en het was zo heerlijke ontspannen, we waren graag nog langer gebeleven. Gelukkig kwam we hier de 26e in dat heerlijke nazomer weer terecht, maar daarover meer in mijn volgende bericht.

Hier een paar foto's

When you don't blog for two weeks, you suddenly find yourself with a lot to tell, so I'll start with our vacation on Corfu, Greece. When we arrived on the 19th it started to rain (it hadn't rained for 4 months) and it kept raining and thundering and lightning 'til wednesdaymorning when the radiant sun came out. Wednesday and thursday were glorious warm, sunny days by friday the heat kicked in again and we were confined to the pool (oh torture LOL) We had a great, relaxing week and we would have loved to stay on for another week. Luckily when we came back on the 26th over here in The Netherlands we arrived in a glorious Indian summer (unfortunately it finished yesterday) but more about that in my next post. I hope you enjoy the pictures.

In de prijzen

Vorige week moest ik in de stad (Groningen) zijn, ik besloot het nuttige met het aangename te combineren en ging naar de D.ouglas om een bon te verzilveren die we hadden gewonnen. De prijs dit mooie stuk zeep, dat heerlijk naar pepermunt ruikt

En toen realiseerde ik me dat ik de afgelopen 2 maanden toch wel heel vaak in de prijzen ben gevallen; 2 keer een boek via een twitteractie, een mooie roman via de Libelle, dit schitterende boek

via een actie op facebook maar de mooiste prijs is toch wel de pannenset van Jamie Oliver die ik via zijn magazine heb gewonnen

Ik ben me er terdege van bewust dat ik heel veel geluk heb met dit soort dingen, ik geniet immers ook nog steeds van de vakanties die ik drie jaar geleden heb gewonnen bij Q-music. Ik heb geen idee hoe het komt dat ik zo vaak in de prijzen val, hoewel ik soms het gevoel het dat het in de genen zit want ik heb een neef en nicht die ook regelmatig dingen winnen en mijn opa ging vroeger ook nooit zonder prijs naar huis. Hoe dan ook, ik geniet ervan, of het nu een bloemenbon van €10 is of 5 jaar een week vakantie, ik ben er dankbaar voor en waar mogelijk deel ik mijn prijzen met mensen die me lief zijn.

Het gekke is dat het met geldprijzen eigenlijk nooit wil lukken ;-)

lekker handig

Afgelopen zaterdag heb ik hem even behoorlijk geknepen maar uiteindelijk ben ik met de schrik vrijgekomen van wat mijn jongste broer een typische "Brigitta actie" noemt.

Op zaterdagochtend doe ik een klein rondje op de fiets door ons dorp, eerst naar de bakker voor het allerlekkerste brood en daarna haal ik bij de Luingahof verse eieren en wat fruit. Ik heb geen gewone fiets, maar een fiets met trapondersteuning en die is iets zwaarder dan een normale fiets. Op dit moment heb ik ook geen fietstassen of een mand aan het stuur, dus mijn tas met brood en eieren hangt dan gewoon aan het stuur.

De oprit van de Luingahof is geplaveid en je kunt in principe direct opstappen maar zoals ik al zei is mijn fiets iets zwaarder en bij het opstappen verloor ik op de een of andere manier m'n evenwicht en helde ik opeens gevaarlijk ver naar rechts waarbij ik de gracht steeds dichterbij zag komen. Gelukkig hebben ze ook een groot hek bij de ingang, dat openstaat als de winkel open is. Dat zou mijn redding zijn, ik greep met mijn rechterhand naar het hek maar toch mijn grote schrik, draaide het hek nog verder en kwam de gracht nog dichter bij en lukte het mij met geen mogelijkheid om mijn balans te hervinden, de fiets die tegen mij aanhangt werd zwaarder en zwaarder, de ene trapper drukte in m'n linkervoet, de andere trapper hing tegen mijn rechter kuit aan, er prikte iets enorm tegen m'n ribben en met mijn linkerhand probeerde ik krampachtig  m'n fiets vast te houden.

Ik voelde een lichte paniek opkomen, er was geen mens in de buurt die me tot hulp kon schieten en ik zag me al met fiets en boodschappen in de gracht eindigen. Op de een of andere manier hervond ik dan toch mijn balans en lukte het mij de fiets weer overeind te duwen. Het hart klopte me in de keel, maar ik had het overleefd, ik liep trillend naar de weg en stapte op.

Thuis heb ik eerst maar een kop koffie gezet en de schade opgenomen. Gelukkig is die beperkt gebleven tot een paar flinke blauwe plekken en hele zere spieren in schouders, nek en armen.

Ik denk dat ik deze week toch maar even fietstassen ga regelen.....

De tijd vliegt

En dan is het zomaar al weer 2 weken geleden dat ik mijn verjaardag heb gevierd. Het was de eerste verjaardag hier in dit huis samen met Wim. En het was een goede verjaardag. Met veel lieve verjaardagswensen, veel mooie, attente cadeaux en veel lieve mensen om me heen. En ook al is het 2 weken geleden met deze bloemen wil ik iedereen nog even bedanken voor deze mooie, bijzondere verjaardag

Spijt

Mijn lieve schoonzusje is al heel lang op zoek naar een etagère van glas van 3 lagen, en die blijken moeilijk te vinden. Of ze zijn stinkend duur, of ze hebben maar 2 lagen. Al meerdere jaren kijk ik rond naar een geschikt exemplaar voor haar verjaardag of voor de kerst, maar tot nu toe zonder succes. En toen zag ik hier in de opruiming deze etagère

Dit was wat ze zocht, ik wist het zeker, ze houdt van geslepen glas, ik was er alleen niet zeker van of ze de 3 verschillende glastinten mooi zou vinden. Maar als ze hem echt niet mooi zou vinden, ging hij weer met mij meer naar huis, want toen ik die etagère in levende lijve zag (nou ja, levend) was ik verkocht en had ik al spijt dat ik er niet direct 2 had gekocht.

Schoonzusje vind hem schitterend, ik heb niet gewacht tot haar verjaardag of tot de kerst, mijn broer en zij hebben ons zoveel geholpen met de verhuizing dat ik vond dat ze het gewoon nu kon krijgen. En ik hou me in en bestel er niet nog 1, ik geniet gewoon als ik bij haar ben.