Gisteravond stond er een berichtje op het antwoordapparaat van mijn oma (92 jaar oud) Of ik morgen (vandaag dus) ook naar het verzorgingshuis kwam want hun zanggroepje zou een paar liedjes ten gehore brengen.
Nou ligt het verzorgingstehuis aan het eind van mijn straat en had ik verder geen plannen, dus natuurlijk ben ik vanmiddag heen gegaan. En ik was niet alleen. Mijn vader's broer en zijn vrouw, mijn vader's zuster, een neef en een nichtje met haar dochter (zij heeft oma's laatste achterkleindochter op de wereld gezet, ik de eerste) Oma genoot; van het zingen, maar misschien nog wel meer van het feit dat wij er waren om mee te delen in haar plezier. Ze las ook nog een grappig stuk voor, kortom, oma was happy.
Ik heb respect voor mijn oma, ze is 92, heeft al 2 kinderen verloren (mijn vader was 33, mijn oom eind 40) en opa leeft ook al ruim 22 jaar niet meer. Toen ze 62 was, heeft ze nog haar zwemdiploma gehaald en jarenlang was ze lid van de volksdansgroep en ging ze naar bejaardengym. De laatste jaren gaat het fysiek niet meer helemaal super. Ze is al een paar x opgenomen geweest met uitdrogingsverschijnselen, heeft heel veel pijn (en moeite) met het lopen maar haar brein is nog messcherp. Ze is op de hoogte van het leven van haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen en is nog steeds superijdel (vroeger werd ze natuurlijk niet voor niets Aaltje pronk genoemd)
Ik hou veel van mijn omaatje en hoop dat ze nog heel lang bij ons blijft en ik ben blij dat ik alleen maar de straat uit hoef te lopen om haar even te zien.
6 opmerkingen:
Ohhh...wat fijn dat je nog steeds van je oma kunt genieten en dat je zo dichtbij haar woont! Dat ze op haar leeftijd nog zo goed bij is, is voor mij een wens voor later...daar hoopt toch iedereen op!
Geniet van elke dag die je samen met haar hebt...!!
Lieve groet, Ingrid
92? Mensen,die ziet er nog niet zo oud uit,toch? Geweldig. Mijn oma woonde altijd een eind weg,en vind dat nog altijd jammer als je er aan denkt.
Groet, Wilma
Achhh wat schattig.......ik hoop dat je nog lang mag genieten van haar.....liefs Ria...xxx...
Lieve Brigitta,
Zó, en ik heb best bewondering voor die kléindochter van deze pittige en nog móóie Oma. Jij verloor immmers ook al heel vroeg je Papa! Ja, het getuigt van een sterke vrouw die doorgíng met het leven voor anderen en ook inzag dat er nog véél te geven valt. Fijn dat jullie er met z'n allen waren! Niet alleen voor Oma maar ook straks voor het fijne gevoel als zij naar je Papa en naar Opa en je Oom zal gaan... Dan hoeft niemand met bitterheid 'oud' te worden want jullie gaven haar liefde tijdens haar 'léven'... Ik zou willen dat meer mensen het zo deden. Toen mijn schoonmoeder nog leefde gingen wij altijd rechtstreeks van het vliegveld of van waar dan ook, àltijd eerst naar haar. Ze werd bíjna 95 en als we dan op bezoek kwamen en er zaten vrienden met haar te kaarten. Dan lieten die anderen hun hoofd op de borst zakken en zeiden: 'Daar komt je jongste zoon alwéér en die van ons komen nooit...' Ja, wij kwamen 7,000 km ver en zo vaak mogelijk maar diegenen die op 1 of 2 km afstand wonen schuiven het maar voor zich uit want het kan immers morgen ook nog?! Mooi van niet, het is altijd láter dan je denkt. En dán daarmee zelf oud te worden maakt een mens bitter en ontevreden. Je kunt het van sommige gezichten aflezen... Spijt van gemiste kansen in hun leven.
Compliment nogmaals; erg warm en hartelijk. Goed voor jou en hopelijk krijg jij het later ook zo terug!
Liefs,
Mariette
PS wij bezochten mijn ouders al 63 als immigrant. Dat had een prijskaartje uiteraard maar vóelt heel rijk van binnen!
Wat een mooie vrouw joh, en 92?? Is haar zeer zeker niet aan te zien . Geniet nog maar van haar, en zij van jullie. Ik mis mijn opi en omi nog steeds ,dus......
Liefs van Marian ♥
Wat schattig, heerlijke post.
Je hebt er een volger bij.
Fijn weekend nog,
groetjes Anja.
Een reactie posten