Toen vriendlief zo'n 2 jaar geleden voor het eerst bij mij sliep was hij herstellende van een fikse keelontsteking en werd ik blootgesteld aan een gesnurk dat ik niet meer gehoord had sinds ik het ouderlijk huis had verlaten en niet langer met mijn broertje onder een dak sliep. In het begin kon ik er nog wel om lachen maar na een aantal slapeloze nachten begon ik toch een beetje wanhopig te worden. Regelmatig een flinke por geven, boos vragen of ie even op z'n zij wilde gaan liggen, hielpen maar heel kort en al gauw bleek positie geen enkel verschil op het snurken te maken. De oplossing was simpel, maar wel even wennen: oordopjes. Een wereld van verschil!!
Na verloop van tijd herstelde vriendlief voldoende van zijn keelontsteking dat het snurken een acceptable geluidsniveau bereikte en de oordopjes konden weer in de la. Tot een week of 2 geleden. Op een of andere onverklaarbare manier is het harde snurken weer begonnen, tot mijn grote wanhoop. Zou hij dan toch een milde vorm van hooikoorts hebben? (want ziek is ie niet) Hoe dan ook, 2 dagen geleden heb ik de oordopjes weer uit de la gevist en ik slaap weer in alle rust.
When my sweetheart stayed over for the first time about 2 years ago, he was recovering from a bad tonsilitis. I was confronted with a snoring so loud, I hadn't experienced this since I left home and wasn't living under the same roof as my youngest brother anymore. At first I thought it was kind of cute, but after a while I was getting desperate, pushing, probing, telling him off, nothing worked. The solution was small and simple: earplugs, the world became quiet again at night!
When my boyfriend recovered completely from his tonsilitis the snoring reached an acceptable level and the earplugs disappeared into a drawer.
Then suddenly, about 2 weeks ago, the loud snoring started again. He's got no cold, no tonsilitis, could this be hayfever? However, it's seriously disturbing my sleep and 2 nights ago I dug up the earplugs again and my nights are blissfully quiet again.
